Molen Schellinkhout

Wie in 1864 over de Westfriese Omringdijk van Hoorn naar Enkhuizen wandelde, kwam onderweg dertien poldermolens tegen. Van dat dertiental is er nog maar één over: de Grote Molen van de oude polder Schellinkhout. 

Oorspronkelijk stonden hier twee molens, de Kleine Molen een stukje landinwaarts (links) en de Grote Molen aan de dijk (rechts). Ze maalden het water omhoog in een kolk. Wanneer het tij gunstig was, werd het door een duikersluis in de dijk in de Zuiderzee geloosd.

Wanneer de Grote en Kleine Molen zijn gebouwd, weten we niet precies. Maar op deze kaart uit 1575 zijn reeds twee molens bij Schellinkhout ingetekend. De Kleine Molen is waarschijnlijk de oudste. Hij dateert van vóór 1569 en stond toen nog alleen. De Grote Molen kwam er ergens tussen 1569 en 1575 bij. 

Jan van Dalen was van 1901 tot en met 1914 molenaar van de Grote Molen. We zien hem hier met zijn vrouw Aafje Houtlosser. Van Dalen verdiende 115 gulden per jaar met gratis wonen in de molen. 

Al in 1879 gingen in de polder Schellinkhout stemmen op om een stoomgemaal te bouwen. Daar kwam het toen niet van, maar in 1900 verrees naast de Grote Molen een motorgemaaltje. Dit kreeg in 1914 een nieuwe installatie met grotere capaciteit. De molens waren toen overbodig en de Kleine Molen werd in 1915 gesloopt. 

De Grote Molen bleef staan omdat hij als dienstwoning voor de machinist van het gemaal fungeerde. Wel werden in 1931 de wieken verkocht. De molen zag er daarna uit als een grote peperbus. 

Het bleek heel moeilijk de restauratie van de molen van de grond te krijgen. Al in 1956 lag hiervoor een plan op tafel, maar pas in 1979 kwam het er echt van. Op 7 augustus 1981 was het werk gereed. Die dag werd de molen officieel weer in bedrijf gesteld. Ook het gemaaltje is gerestaureerd en staat op de monumentenlijst.